Dzień mamy

Bardzo lubię Dzień Mamy :-)

Szczególnie, że jest przed Dniem Dziecka,

co już moi gimnazjaliści zauważyli.

I że niby tacy dorośli to nagle, magicznie

im bliżej 1 czerwca tym bardziej dziećmi są.

To święto zawsze nastraja mnie wiosennie i romantycznie.

Jest jedynie pretekstem do wspólnego spędzenia czasu. 

A że o tej porze roku jesteśmy stęsknieni za ogrodem i owocami

to najczęściej kończy sie słodko i na dworze.

Tak też i było tym razem

Na stole królowała słodka tarta. 

Waniliowa tarta

Składniki:

ciasto na formę ok. 30 cm:

250 g mąki pszennej,

100 g masła,

1 duże jajo,

2 łyżki kakao,

1 łyżka cukru,

opcjonalnie 2 łyżki wody,

szczypta soli,

masa:

400 ml słodkiej śmietanki 30%,

200 g białej czekolady,

10 g żelatyny (3 płaskie łyżki),

2 łyżeczki cukru z prawdziwą wanilią,

Wykonanie

Wszystkie składniki na kruche ciasto zagniatamy do uzyskania jednolitej masy. Ciasto przenosimy do formy, dokładnie wylepiamy dno i ścianki  nakłuwamy widelcem i wstawiamy do lodówki na ok. 1 godz.Piekarnik nastawiamy na 200°C. Schłodzone ciasto pieczemy ok. 20 min.

Ciasto wyjmujemy i pozostawiamy do przestygnięcia.

Masa:

Czekoladę rozpuszczamy w kąpieli wodnej. Żelatynę rozpuszczamy w 50 ml wrzącej wody.

Śmietankę podgrzewamy w rondelku, dodajemy cukier z prawdziwą wanilią, żelatynę i mieszamy. 

Następnie dodajemy czekoladę, całość podgrzewamy, ciągle mieszając, do całkowitego rozpuszczenia wszystkich składników, nie zagotowujemy. Całość pozostawiamy do przestygnięcia, od czasu do czasu mieszamy. 

Kiedy masa będzie delikatnie zastygać, ale jej konsystencja będzie jeszcze płynna, należy przelać ją na przestudzone ciasto. 

Ozdabiamy owocami, lub np czekoladą.

Na stole królowały akcenty niebieskiego

wraz z niezapominajkami.

Kwiatki pojawiły sie nawet na samym cieście.

 Ciasto jest słodkie i owoce fajnie balansują smak.

Odrobina mięty też nie zaszkodzi. 

A jak Wy świętujecie Dzień Mamy ?

Tak żeby był niezapomniany?

 

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota

Zakręcone ciasto z rabarbarem

Ciasto z rabarbarem to znak, że wiosna przyszła.

Gdy człowiek czeka na pierwsze ciasta z owocami 

i nie może się doczekać

na ratunek przychodzi rabarbar.

Dzisiaj zakręcone ciasto rabarbarowe:-)

Pierwszy raz zobaczyłam u Doroty 

z bloga Weniger is mehr - mniej znaczy więcej

i wiedziałam, że kiedyś  muszę je popełnić.

Zakręcone ciasto z rabarbarem 

Składniki:

- 5 łodyg rabarbaru

- 5 łyżeczek cukru

- masło do wysmarowania formy

na ciasto

- 5 jajek

- 5 łyżek cukru

- 5 łyżek czubatych mąki pszennej tortowej

-1 łyżka mąki ziemniaczanej

- 1 łyżeczka proszku do pieczenia

- 5 łyżek oleju

Wykonanie

Nagrzać piekarnik do 180 stopni. Blachę 25 cm wysmarować masłem.  Rabarbar oczyścić , umyć , osuszyć i pokroić wzdłuż . W wysmarowanej masłem formie poukładać rabarbar. Najlepiej zacząć od ścian tortownicy. Im ciaśniej uda się to zrobić tym mniej ciasta się przedostanie na wierzch/spód.

Ułożony rabarbar posypać cukrem.

Mąki pomieszać z proszkiem do pieczenia i przesiać. Odstawić

Białka oddzielić od żółtek nasepnie białka ubić na pianę ze szczyptą soli. Gdy już będą gotowe dodajemy cukier i nadal ubijamy. W dalszym ciągu ubijając dodawać żółtka i olej.

Następnie delikatnie połączyć mąki z masą. Ciasto wylać na ułożony rabarbar.

Piec w  180 stopniach około 40 min.

Po wyjęciu z piekarnika i lekkim przestudzeniu, przyłożyć talerz i wyjąć ciasto odwracając dnem do góry.

Ciasto jest szybkie i praktyczne. Nie potrzebujemy wagi ani żadnej miarki - wystarczy łyżka

I to co lubię najbardziej - brudzimy właściwie jedna miskę.

Ciasto jest biszkoptowe.

Ładnie wyrasta a dzięki temu, ze rabarbar jest na dole przy pieczeniu 

trudno o zakalec :-)

Gdy rabarbar jest bardziej dojrzały i czerwony efekt wow jeszcze większy!

Smacznego!

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota

Bieg inny niż wszystkie

To był mój pierwszy start w Wings for life 

i na pewno nie ostatni.

Bieg w szczytnym celu,

kompletnie inny i z cudowną atmosferą.

Wings for Life World Run: Biegniemy dla tych, którzy nie mogą.

Wings for Life World Run to jedyny globalny bieg, w którym meta, będąca Samochodem Pościgowym, goni zawodników. Odbywa się on w 12 lokalizacjach na świecie i rozpoczyna dokładnie o tej samej godzinie. Dzięki temu spośród wszystkich biegaczy wyłaniają się światowi zwycięzcy – kobieta i mężczyzna, którym uda się najdłużej „uciekać” przed goniącą ich metą. Bieg skierowany jest absolutnie do wszystkich, którzy chcą wspomóc działania organizacji zbierającej fundusze na badania nad rdzeniem kręgowym. 100% wpłat z rejestracji zawodników kierowanych jest właśnie na ten cel. 

Byłam bardzo ciekawa jak się biegnie gdy meta Cię goni.

Jednego byłam pewna

chociaż raz będę na mecie pierwsza 

przed Ewą :-)))))))))))))))))

Ruszyłyśmy o świcie do Poznania

gotowe na wycisk w pełnym słońcu.

Pakiety odebrałyśmy w dobrych humorach.

Godzina startu nietypowa bo o 13.00.

Ale wszystkie lokalizacje na świecie ruszają o jednym czasie.

Patrząc w bezchmurne niebo,

popijałam wciąż wodę i kalkulowałam w głowie.

Zrobić 10 km to będzie mój cel.

Bo wiecie jak uwielbiam biegać w słońcu :-) 

W końcu ruszyliśmy.

Ponad 6000 biegaczy w Polsce i ponad 100 000 na świecie.

Początek biegu trudny bo w dużym tłumie.

Potem zaczęło się rozciągać.

Spotkałam dużo znajomych również na trasie,

bo ten bieg integruje wszystkich biegaczy.

I maratończyków i osoby które biegną 5 km.

Ale nie to jest ważne a cel.

Wszyscy uśmiechnięci, radośni i pomocni.

Ponad 30 zawodników na wózkach, kilku o kulach i nawet kilka osób w egzoszkieletach.

To zrobiło na mnie wrażenie.

I co ja nie dam rady biec?

Co tam upał cisnę ile wlezie.

Wybiegłam z miasta, minęłam 10 km 

i wiedziałam, że każde 100 m to i tak dalej niż zakładałam.

Potem zaczęło się ściganie 

i co chwila odwracanie za siebie.

No jest ten Małysz czy nie?

Aha bo nie dodałam, że za kierownicą samochodu pościgowego 

kolejny raz siedział Adam Małysz.

No i w końcu mnie dogonił:-)

To akurat było pewne.

Ale dopadł mnie na 13 km,

czyi 3 więcej niż zakładałam w ten niemiłosierny skwar.

Emocje, brawa, okrzyki 

Super atmosfera.

I nawet jak czekaliśmy 1,5 godz na autobus powrotny to humory dopisywały.

Potem już pamiątkowy medal i śledzenie relacji live bo dalej biegli!!!

Normalnie jak dobiegam na metę do dobrzy zawodnicy już po medalach są 

a tu kompletnie odwrotnie można dalej trzymać kciuki i śledzić ich wysiłki.

Super sprawa.

Jestem prze szczęśliwa, że wzięłam udział w tym wydarzeniu.

Pytanie tylko dlaczego tak późno?

A i jeszcze radość na koniec bo....

biegłam w drużynie Joanny Jóżwik.

Nie udało mi się Jej spotkać ani tym bardziej dogonić

ale NASZA drużyna zajęła 4 miejsce na ŚWIECIE w klasyfikacji drużynowej

I moje 13 km też się do tego dołożyło 

Brawo My!

Poznań ! do zobaczenia za rok

Wrócę tu na pewno!!!!!!

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota

Słonecznie

Obiecałam żółty kolor w salonie i jest !

Forsycje już dawno przekwitły ale ja dopiero znalazłam chwilę, 

aby pokazać tą odsłonę salonu.

Byłam zaskoczona, że ten kolor ,nietypowy jak dla mnie, 

tak ładnie odnalazł się w naszym salonie.

Kącik czytelnika też w wiosennej odsłonie.

Pięknie współgra żółty z zielenią.

Piękne lato mamy tej wiosny,

więc czas wyjść na ogród i taras

i skończyć już z tym salonem.

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota

Warte grzechu

Musze Wam się przyznać, że bardzo lubię eklery.

Niestety rzadko można dostać takie, 

które są warte grzechu.

We Wrocławiu jest jedna cukiernia która robi idealne dla mnie

ale mam tam bardzo nie po drodze.

Może to i dobrze :-)

Tym razem postanowiłam spróbować sama.

Podjęłam wyzwanie :-)

Wersja na Thermomix nie taka straszna

Eklerki

Ciasto
- 1 szklanka wody
- 125 g margaryny
- 1 szklanka mąki
- 5 jaj
- 2 łyżeczki proszku do pieczenia
* wszystkie składniki powinny być w temeraturze pokojowe a szczeólnie margaryna do masy.
Nagrzewamy piekarnik i przygotwujemy blaszke wyłożona papierem do pieczenia

Wodę i margarynę zagotować 7min/100st./obr. 1 Następnie dodajemy przez otwór mąkę, jaja i proszek do pieczenia i zarabiamy ciasto 2-2,30min/wyrabianie
Ciasto wykładamy na blaszkę wyłożona papieren do pieczenia wyciskając poprzez rękaw cukierniczy i  formując eklera. Uwaga bo rosną dlatgo warto zostawić odstępy. Pieczemy  w  200-230st. aż się lekko przyrumienią. Wyjmujemy i przekrajamy na pół. Gdy nie wyjdą idealne to nie przekrajamy.

Masa

- 3 opakowania budyniu waniliowego
- 1 litra mleka
- 8 łyżek cukru
- 250 g margaryny
Do naczynia włożyć budyń, mleko, cukier i  wymieszać 15s/obr 3a  następnie gotować 5min/100st./ obr. 1 (musi zgęstnieć delikatnie) W osobnej misce utrzeć margarynę na puch  i następnie dodać letnią masę i połączyć.
Za pomocą rękawa cukierniczego nakładamy masę do przekrojonych eklerów. Gdy wyszły średnie :-) to masę można wstrzyknąć do środka.

Teraz to jestem blada i dumna, że eklery zrobiłam sama.

Gorzej z tym chuda :-) bo przecież nie mogły się zmarnować:-)

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota

Magnoliowe love

Tegoroczna wiosna wydarzyła się z dnia na dzień.

Mam wrażenie, że przyroda oszalała

i wszystko kwitło jednocześnie.

Wszystkie rośliny na wyścigi wręcz 

prezentowały się od najlepszej strony.

Magnolie na ogrodzie oszalały

i buchnęły kwiatami z dnia na dzień.

Chwile ich piękna są krótkie ale jakie intensywne.

Zastanawiałam się czy fotela nie odwrócić w drugą stronę :-)

Nie wytrzymałam i ciachnęłam jedna gałązkę.

Wprowadziłam magnolie do salonu :-)

Wszędzie prezentowała się cudnie.

Dobrze że uwieczniona na zdjęciach

bo jej piękno przeminęło tak szybko :-)

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota