Pełne szaleństwo - mój pierwszy Runmageddon Classic

Zrobiłam to !

Przebiegłam Runmageddon Classsic!!!

Mój pierwszy bieg przeszkodowy w życiu ;-)

12 km i 50 przeszkód szaleństwa!

Nie pytajcie mnie co mnie podkusiło.

Może kryzys wieku średniego :-)

Było odjazdowo, ciężko i gorąco.

Gdy zapisałam się na bieg to zrozumiałam, że moje rączki są słabe.

(tutaj w sexi rękawiczkach roboczych)

Nogi to może maratończyk ma silne ale ręce....

Zaczęłam dodatkowe treningi siłowe pół roku wcześniej.

Bo bałam się ścian ;-)

Tu właśnie jedną z nich zdobywam! 

Drużyna i wspólna pomoc to podstawa. 

Bez wsparcia jest ciężko. 

We Wrocławiu słoneczko grzało i po pierwszych kilometrach czekałam

kiedy można się zmoczyć.

Nawet kadź z lodem nie była straszna.

No może trochę ale chłopak przede mną dumał

co robić gdy staliśmy już w środku:-) 

Nigdy tyle nie nataplałam się  w błocie

 co na torach wyścigów konnych we Wrocławiu.

Co się człowiek wybrudził to potem się zmoczył,

potem przewietrzył biegnąc i błoto odpadło.

Częściowo:-)

Wspinaczki, pochylnie, równoważnie, czołganie, doły z błotem,

ogień, woda i co tam jeszcze.

Metody były różne, wsparcie pełne,

dziękuję wszystkim 

przypadkowo napotkanym szaleńcom za pomocną dłoń

A na koniec drużyna futbolu amerykańskiego.

Chłopaki łatwo nie odpuścili :-)

I tak dzielna drużyna dobiegła do mety ;-)

I kilka słów oczami pierwszaka:

- jest ciężko

- warto trenować przed

- można zacząć od krótszej wersji Intro bądź Rekrut

- bez drużyny nie polecam ;-) ani pomocy ani radochy

- jest bezpiecznie! nie czułam zagrożenia, niebezpieczeństwa, lęku

- zapomnij o krótkich kieckach po biegu !!!

- siniaków cała masa ale to trofea są ;-)

- dozwolone dla każdego :-)

Trenuję dalej - kolejny bieg już za rok !!!! 

 

I małe before and after :-)

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota