Kolejna meta za mną !!!

Dziś zapraszam Was do Krynicy Górskiej,
gdzie odbył się 10 Festiwal Biegowy.
Wielu biegaczy chwaliło tą imprezę
i w tym roku się skusiłam.

Początkowo zapisałam się na półmaraton

ale że apetyt rośnie w miarę jedzenia ostatecznie zmieniłam dystans

na 34 km.

To najdłuższy dystans na jaki się odważyłam w górach.

Płaskie asfaltowe maratony ( a mam ich na koncie 9) to pikuś :-)

W piątek po pracy ruszyłyśmy w drogę.

Hmmm trochę daleko.

Zrobiło się nerwowo czy zdążymy odebrać pakiet przed 22.00

Na szczęście kwadrans przed dotarłyśmy 

i pakiety były nasze.

Pzez chwilę zwątpiłam bo na liście startowej widniałam dwa razy :-)

ale okazało się że biegnie druga Dorota Cz. :-)

Prywatna klasyfikacja sie szykowała.

Potem już szybka bułka z dżemem i spać.

W sobotę miałyśmy autobus na start już o godz 8.00.

Po około 40 min. jazdy dotarłyśmy do Mniska nad Popradem po Słowackiej stronie.

Poranny chłodek i zachmurzenie nie wskazywało na upalny dzień

ale z każdą minutą robiło się coraz cieplej .

Ten trochę długi czas oczekiwania na start ( 11:30)

umiliły przemiłe spotkania z biegaczkami.

Pierwszy raz miałyśmy okazję spotkać się w realu :-)

Potem rozgrzewka i zgonie z radą doświadczonych biegaczy "dzida do góry".

Ruszyliśmy ze Słowacji i przebiegliśmy przez graniczny most.

Pierwsze kilka kilometrów to ciągły podbieg drogą asfaltową 

niestety w pełnym słońcu,

które coraz mocniej przygrzewało:-(

Obawiałam się tego biegu bo to najdłuższy dystans jaki zrobiłam w górach.

I pierwszy raz biegłam bez mojej górskiej przyjaciółki Ani,

z którą do tej pory robiłam wszystkie biegi wspólnie.

Na szczęście po tych kilku kilometrach dobiegliśmy do trasy 100 km i 64 km

tak że na trasie zawsze ktoś był.

Czułam się bezpiecznie i do tego dobrze oznaczona trasa.

Pozostało tylko biec.

Już po pierwszym podejściu w słońcu widoki wynagrodziły wysiłek.

Ale znając profil trasy wiedziałam, że to dopiero wstęp.

Na trasie suma przewyższeń +1520/-1380m

Kibice na trasie dopisywali :-)

Na pierwszym punkcie odżywczym 

spędziłam 3 minuty uzupełniając płyny i łapiąc w rękę trochę suszonych moreli.

I zaczęło się podejscie na Wierchomlę pod wyciągiem narciarskim.

Łatwo nie było :-)

Ale zawsze po górce jest z górki.

Tu chciałam nadrobić trochę czasu.

Zbiegałam szybko uważając na kamienie.

Oczywiście z uśmiechem na twarzy :-)

Na trasie mieszaliśmy się z biegaczami dłuższych dystansów (117, 100, 80, 64 km)

i była szansa na spotkania z ultrasami.

Po zameldowaniu się w drugim punkcie kontrolnym czasu wiedziałam że mam zapas

i nerwy trochę puściły.

Kolejnym punktem był punkt odżywczy

w schronisku Bacówka nad  Wierchomlą na 24 km trasy.

Prowadziła do niego droga bita - 6 km pod górę.

Tam dostałam jakiś mega mocy.

Pierwszy raz biegłam z kijami i zrobiłam z nich użytek.

Krok za krokiem cisnęłam w górę, nadając tempo rekami i nogi musiały nadążyć.

Z dumą powiem, że minęłam mnóstwo osób na tym podejściu.

Żwawym krokiem mijałam nawet biegnących :-)

Dotarłam do punktu 2,5 godziny przed limitem.

Zjadłam drożdżówkę popiłam colą , uzupełniłam wodę i po 7 minutach ruszyłam dalej.

Wiedziałam, że teraz na zmęczonych nogach czeka podejście

 na Runek (1080m).

Na tasie zrobiło się luźniej.

Ja parłam do przodu atakując skurcze magnezem 

i podgryzając batona. 

Gdy dotarłam na Runek schowałam kije do plecaka 

i ruszyłam w dół.

Uśmiech nie schodził mi z twarzy bo czułam, że jest szansa 

skończyć dystans poniżej 6 godz.

Mając w pamięci Rzeźniczka  nie wypowiadałam tego na głos.

Po ostatnim zbiegu już Krynica i prosta do mety:-) 

Na mecie sama chyba byłam zaskoczona że zrobiłam to. Czułam zapas sił.

Gdy pomyślałam o moim kolejnym starcie na Górskim Maratonie Ślężańskim

czułam że te 7 km więcej jest w moim zasięgu!

Teraz powinny się pokazać zdjęcia z Krynicy, 

spaceru po mieście, czy ścieżki w chmurach

ale brak bo wszystko zmienił telefon od męża,

 który złamał w domu! na ogrodzie! nogę w 3 miejscach ;-(

Pędem wracałam do domu 

ale do Krynicy jeszcze pewno wrócę :-)

Zdjecia : Aktywna Mucha, Festiwal Biegowy