Mój pierwszy Półmaraton Henrykowski

Mój pierwszy raz w Henrykowie

ale nie ostatni.

Został lekki niedosyt :-) 

 Po pierwsze nie spodziewałam się aż takiej górki!!!

a może to i lepiej ?

Czasem lepiej nie wiedzieć!

Po drugie dalej czuję kontuzję,

nie ma tej energii gdy boli,

bądź człowiek boi się że zaboli.

A z planem na Maraton Wrocław trzeba ją trochę oszczędzać :-)

Impreza super zorganizowana.

Brawa dla organizatorów 

i wszystkich wolontariuszy.

Stacje z wodą co kawałek, ludzie uśmiechnięci

i strażacy czekający na znak.

Mieli mega radochę z polewania nas wodą :-)

Malownicza trasa, pogoda idealna!

Pojechałam na start jak zwykle za wcześnie.

Sama kompletnie ale ok ;-)

Był czas na rozgrzewkę i mentalne przygotowanie.

Za to na mecie 

pierwszy raz czekała na mnie mama.

Za każdym razem się pyta po co mi to bieganie

ale wspiera i dopinguje.

Gdy dobiegałam na metę i zobaczyłam

 mamę, córkę i bratanice to radocha mega!

Nawet dostałam rysunek

gdzie stoję na podium i to na 1 miejscu !

Bieg kameralny - łącznie 220 zawodników 

ale aż 42 to kobiety 

i uwaga w kategorii K40 to całe 19 Pań!!

Women power :-)

A po biegu warto odwiedzić Henryków gdzie znajduje się opactwo pocysterskie

słynne z Księgi Henrykowskiej, w której zapisano pierwsze zdanie po polsku.
Księga Henrykowska jest wpisana na listę "Pamięć Świata" UNESCO.

Można przejść pod zabytkową Bramą Górną z 1701 roku,

 która w tym roku widoczna była na medalach. 

Piękny obiekt, który można zwiedzać, 

zarówno kościół parafialny,

jak i wnętrza opactwa .

Można wiec połączyć zwiedzanie i bieganie.

Teraz czas na odpoczynek dla nogi

i już 10 września trzymajcie kciuki żeby padało 

i sił starczyło !!

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach

Dorota

P.S. Część zdjęć z serwisu doba.pl i fotek znalezionych w internecie