Czy triathlon jest dla mnie?

W ostatni weekend uczestniczyłam w mega przygodzie!

Mój pierwszy triathlon :-)

Spokojnie na razie zajawka czyli sztafeta.

Pewno nie odważyłabym się spróbować a tak była szansa zasmakować.

Cel charytatywny, w drużynie i w pięknym miejscu:-)

Jedynie pogoda w Mietkowie była za ładna :-) 

Cały team gotowy do startu, 

Strefa zmian gotowa, rower zaparkowany czas ruszać !

Pierwsze oczywiście pływanie - 1 km w wodach zalewu, 

zakończone 250 m podbiegiem do strefy zmian.

Szybkie przepięcie chipa i w drogę - 44 km w 2 pętlach 

I szybko do strefy zmian i czas na mnie.

 Ruszyłam kilka minut po 12.00 w pełnym słońcu na 10 km.

Na pierwszej pętli nie wiedziałam co mnie czeka z wyjątkiem legendarnych schodów.

No cóż łatwo nie jest :-)

Tu już na tamie szczęśliwa że schody za mną

ale druga pętla przede mną!

Druga pętla zleciała krok za krokiem

a nawrotka kilka metrów przed metą wymaga zawziętości :-) 

A potem już poszło.

ostatnie kilkaset metrów z górki, na pełnym gazie! 

Widać jaka byłam mokra, chyba bardziej niż kolega po pływaniu:-)

Ale to mnie uratowało w tym upale 

i osiągnęłam linię mety!

A tam już medale.

Pierwszy raz dostałam 3 medale na raz.

Oczywiście od razu podzieliłam się z chłopakami. 

Szczęśliwi, zadowoleni zaszczepieni wirusem triathlonowym!

Kilka słów dla organizatorów.

Świetnie przygotowana impreza, dobra organizacja, bardzo dobre zaplecze w czasie zmagań.

Zero kolejek do wc, woda na trasie, kibice i fajne widoki.

A schody - no cóż jest wyzwanie a satysfakcja na mecie jeszcze większa! 

Wielkie dzięki dla chłopaków, że pomyśleli o mnie 

i miałam szansę brać udział w tak fajnej imprezie

No i teraz dylemat bo.....

podobało sie bardzo, aż kusi aby spróbować nie w sztafecie.

Będzie nad czym myśleć:-)

P.S. Wykorzystałam też zzdjecia - fot.Pawel Naskrent/maratomania.pl

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota