Aktywna zima - nie przestaję biec :-)

Dziś zapraszam na kilka słów o bieganiu zimą.

Wielu osobom wydaje się że zima nie sprzyja bieganiu.

Ja jednak tą porę roku bardzo lubię.

Zdecydowanie wolę mróz niż upał.

To własnie zimą buduję formę i osiągam najlepsze wyniki.

Jako zimno lubny biegacz nie mogłam opuścić wspaniałego biegu 

czyli Zimowego Górskiego Maratony Ślężańskiego.

Stawiliśmy się w Sobótce o poranku. 

Bieg rozgrywany jest na dwóch dystansach - maraton - 42,6 km

i półmaraton - 23,9 km.

Razem z Anią wybrałyśmy krótszy dystans :-) 

Ruszyłyśmy razem ze startem maratonu.

To było super rozwiązanie organizatorów. 

Wolniejsi biegacze półmaratońscy mogli wyruszyć wcześniej,

dzięki temu nie blokowałyśmy trasy a i stres był mniejszy czy zmieścimy się w limicie. 

Często jeździmy treningowo na bieganie po Ślęży dlatego wiedziałyśmy,

że trasa, góra i warunki mogą być wymagające. 

I tak też było :-)

Zima dopisała. Było przecudownie.

magicznie jak w Narnii.

Biegłyśmy raczej same bo czołówka poleciała przodem

 a półmaraton startował godzinę za nami.

Dlatego mimo wąskich ścieżynek na trasie,

często prowadzonych poza szlakami biegło nam się dobrze.

Trasa oznakowana bez zarzutu. 

Cały czas kontrolowałyśmy bieg i trasę. 

Punkty żywieniowe mega, łącznie z pomidorówką.

Brawa dla organizatorów.

świetnie zorganizowany bieg! 

Przez cała trasę uśmiechy nie schodziły nam z twarzy.

Nie mogłyśmy tak tylko biec.

Chłonęłyśmy ten las, przyrodę, zimę.

Ale niech Was ta piękna zima nie zwiedzie.

Zimno i zimowo to było w wyższych partiach.

Wszędzie niżej było błoto.

Dużo błota !!!

I takie też błoto z kałużą czekało na nas na mecie.

Radość duża bo trochę nas ta trasa sponiewierała :-)

Złapałyśmy się za ręce i dalej w te kałuże :-0

Radość, szczęście, trochę niedowierzanie, że to już:-)

Dzięki Ania za kolejny cudowny wspólny bieg <3

A na końcu cudowny, niepowtarzalny medal.

Zrobiony z butelek zebranych na trasie a zostawionych tam przez pseudo turystów.

Ciężki jak ten bieg, 

masywny jak Ślęża,

cudowny jak przyroda

i niepowtarzalny jak każda minuta na tej trasie.

Do zobaczenia za rok,

bo niemożliwe nie istnieje !!!!!!!

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota