Była sobie ściana

Była sobie ściana ?

Właściwie to jest.

Kiedyś była pomarańczowa - brrr - tutaj

 

Potem po długim namyśle

 i oczekiwaniu na realizację stała się częściowo szara.

 

No ładna szara ale taka pusta.

Pojawiły się ramki

i tak sobie biedne wiszą - puste

 

Do tego po kilku dobrych latach życia bez telewizji

 dowiedziałam się od dzieci że jesteśmy rodziną patologiczną,

że syn nawet meczu nie może obejrzeć,

że wszyscy mają a my nie...

i pękłam.

 

 

No i teraz też trzeba coś zaradzić.

 

Kilka inspiracji ostatnio pokazała Magda - tutaj

 

i moje inspiracje uzbierane przez lata - niestety bez źródeł

 

 

 

 

 

No i pozostaje chyba najtrudniejsza sprawa - czym wypełnić ramki?

Ma być spójnie

Ma być ładnie

Ma być akcept Pana M

Ma być już już już bo ja oszaleję!!!

 

Gdzie, co , jak?

Przepadłam w sieci.

Wszelka pomoc, komentarze, linki, inspiracje mile widziane.

 

Miłego weekendu życzę :-)

i lecę szukać dalej.

Planuję też kilka gwoździ w ścianę wbić

 

 

 

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota

 

 

 



Małe ale piękne przyjemności

Witam wszystkich w normalny dzień...
Ale jak normalny to nie można odświętnie?
Można :-)
a nawet trzeba.
Zwykłe, proste rzeczy, dania, sprawy nabierają
innego wymiaru gdy zadbamy o szczegóły.

 

No i dzisiaj zwykły budyń.

Ulubiony  czekoladowy.

W zimowej odsłonie bo zima przecież :-)

 

 

I bez stania godzinami w kuchni

zrobiło się pięknie i odświętnie.



 

I tak sobie leniwie celebrujemy zwyczajne chwile

 



 

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota

40 lat minęło...

Tak, tak 40 lat minęło !!

ale nie mnie :-)!!!!

Dostojnym jubilatem był Pan Mąż.

 

Impreza przygotowana jako totalna niespodzianka.

Jubilat wiedział tylko ze będą goście:-)



Impreza się udała!!

Jubilat zadowolony!!!

A ja dumna dlatego zamęczę Was zdjęciami.

 

 

Wszystko upieczone, ugotowane i  przygotowane własnoręcznie z pomocą Agaty.

Duma nas rozpiera.

Jednak lepiej dawać :-) to taka radocha.

 

 

Gotowi? no to proszę - masa zdjęć.

 

 Starałyśmy się utrzymać wszystko w kolorystyce biało czarnej.

Bo dostojnie i do faceta pasuje.

 

Uzbierałam zdjęcia z ostatnich 40 lat i z nich ułożyłam magiczną liczbę 40.

Do tego kilka pomponów i honeycomb. Cała dekoracja gotowa.

 

 Wśród deserów kolorystyka też utrzymana.

Tort kokosowy wg przepisu - tutaj

 

Lizaki czekoladowe, o których już pisałam

 Do tego niezawodna panna cotta

i trochę ciastek i michałek w białej czekoladzie.

Na koniec niezawodne babeczki z coca colą i maślanym kremem :-)

Dumna pomocniczka.

Obiad z rosołem też wydałam. W końcu to czterdziestka :-)

Radochy i śmiechu przy zdjęciach było sporo.

Właścieiwe dzieciaki chyba ich nigdy nie oglądały. Zdjęcia z poprzedniej epoki - jak tato był mały, rodzice razem ale jeszcze bez dzieci, rodzice z dziećmi i bez gdy są niegrzeczni...

 

Uff ...następna taka impreza za 40 lat :-)

 

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota

 

Zamrożony porządek

Witam serdecznie.

Dzisiaj słów kilka jak sobie radzę w tym całym pędzie :-) 

 

Podstawowe codzienne wyzwanie to nakarmienie mojego małego stadka.

Jest to szczególnie uciążliwe,

gdyż dzieci są niereformowalne

 i w kółko jedzą kilka zestawów obiadowych

czy kolacyjnych i żadnych nowych nie tkną. 

Z Panem Mężem już patrzeć na to jedzenie nie możemy.

Konsewkentnie więc gotuję osobno dla dzieci i osobno dla nas.

Gdzieś tam po cichu licząc, że patrząc na nasze talerze może się skuszą:-)



 

 

Aby ułatwić sobie życie gotuję więcej i mrożę , mrożę, mrożę na potęgę.

Przetestowałam już wiele patentów

jak w zamrażarce zmieścić najwięcej a jednocześnie wiedzieć co ja tam mam.

 

 

Najbardziej sprawdziła się metoda nie pudełkowa,

woreczkowa ale z woreczkami strunowymi.

Sekret tkwi w odpowiednim zamrożeniu.

Do woreczków pakuję wszystko,

łącznie z zupami, sosami, warzywami, mięsem,  makaronami.......

Woreczek szczelnie zamykam,

naklejam naklejkę (kupione w papierniczym etykiety do kopert:-))

i kładą na płasko w zamrażarce.

 

 

Po zamrożeniu mam piękną paczuszkę,

 którą w łatwy sposób można przechowywać z pozostałymi.

Wszystko leży ładnie poukładane, przestrzeń wykorzystana na maksa

i co najważniejsze jak coś wyciągnę to dam radę zamknąć szufladę z powrotem :-)

 

 

Dzięki temu systemowi w każdej awaryjnej sytuacji mam obiad

i do tego nie muszę codziennie gotować dwóch wersji a dwie wersje wydaję :-)

Polecam ten patent gorąco.

 

 

Można jeszcze prowadzić listę co się włożyło

a co wyciągnęło ale ja mam tak małą zamrażarkę,

że widać na pierwszy rzut oka co w niej jest.

 

Słońce za oknem a mróz tylko w zamrażarce

ale i tak życzę udanego weekendu szczególnie tym co feriują :-)

 

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota

 

 

ach te bałwanki...

Witam serdecznie!

Dzisiaj trochę zimy w innym wydaniu :-)

 

Tradycją w szkole moich dzieci jest

przygotowywanie ciast na zebrania rodziców.

 Za każdym razem inna klasa organizuje w

 ten sposób zbiórkę na dofinansowanie obiadów dla dzieci.

Stworzyła się z tego fajna rywalizacja pomiędzy klasami.

Dzieciaki robią plakaty, wymyślają wierszyki - no dosłownie pełne zaangażowanie.

A mamy (bądź ojcowie) pieką ciasta.

 

Tym razem zrobiłam niezawodne babeczki bałwanki.

 

Całą zabawę zaczęłam dzień wcześniej od przygotowania kapeluszy.

Potrzebne są pianki i czekolada.

Roztapiamy czekoladę,

wylewamy na plastikową podkładkę kółeczko ( jak przy lizakach tutaj),

obtaczamy piankę w czekoladzie i doklejamy do jeszcze roztopionej czekolady.



Kolejny krok to upieczenie babeczek.

Mój niezawodny i bardzo prosty przepis

 

Najprostsze mufinki

470 g mąki

180 g cukru

2 łyżeczki proszku do pieczenia

szczypta soli

300 ml mleka

120 ml oleju

2 jaja

W jednym naczyniu mieszamy mokre składniki, w drugim mieszamy suche. Następnie mokre wlewamy do suchych i krótko mieszamy łyżką. Tylko do połączenia się składników. Ciasto będzie grudkowate. Przekładamy do foremki na mufinki wyłożonej papilotkami. Do piekarnika nagrzanego na 180 stopni i pieczemy około 20 minut. Czas jest orientacyjny - zawsze sprawdzam patyczkiem. Jak patyczek wychodzi z mufinki suchy to znaczy że gotowe.

 

Przy pieczeniu mufinek na ważne okazje zależy mi aby były jednakowe.

 Najprostszy patent to nakładanie ciasta do foremki używając  łyżki do lodów.

W ten sposób łatwo odmierzyć ciasto i wszystkie babeczki wychodzą jednakowe :-)

 

 

Jak mufinki wystygną to dekorujemy nasze bałwanki

Przygotowujemy zatem krem

 

Krem

2 szklanki śmietany kremówki najlepiej 30%

3-4 łyżki cukru pudru

230 g serka mascarpone

Ubijamy śmietanę, pod koniec ubijania łyżka za łyżka dodajemy cukier. Gdy składniki się połączą partiami dodajemy mascarpone. Krem gotowy:-)

 

 

Krem nakładamy do rękawa cukierniczego lub woreczka.

Ja nie miałam takiej dużej tylki,

więc obcięłam róg woreczka i tak dekorowałam.



 

Reszta zależy od Waszej inwencji .

Można wykorzystać dropsy, m&m'sy, posypki cukrowe.

Ja z resztek roztopionej czekolady zrobiłam kropki

i to były moje guziczki bałwankowe :-)

 

 

Dodam nieskromnie, że bałwanki były hitem kiermaszu ciast

i 6b pobiła kolejny rekord.

Oczywiście dzięki zaangażowaniu wszystkich rodziców i dzieciaków.

Fajnie, że na kolejne miesiące wszystkie

potrzebujące dzieci mają pewny ciepły posiłek :-)

 

 

Jeśli śniegu u Was brak

 to zawsze możecie sobie zrobić słodkiego bałwana :-)

 

 

 

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota

Świętowanie o poranku

Witam serdecznie

Mając w głowie prawdę życiową - "dzieci rosną a My dalej piękni i młodzi"

 świętowaliśmy ostatnio 40 urodziny Pana Męża.

Kilka migawek z niespodziankowego śniadania.

Reszta obchodów w weekend :-)

 

 

Urodziny wypadły w normalny,

pracowity dzień więc rano za wiele czasu nie było

ale oprawa odświętna musiała być :-)

 



Kilka ulubionych smakołyków, świeże kwiaty,

świece bo dalej ciemno o tej porze :-)

Śniadanie miało być black & white bo czterdziestki

w różach przecież obchodzić nie wypada.



Najwięcej emocji było z przygotowaniem niespodzianki na drzwiach sypialni.

Nawet dzieciaki wstały bez marudzenia aby pomóc.

Kilka balonów, serpentyn i przewijąca się magiczna liczba 40.

 



Jubilat wyglądał na zaskoczonego,

zadowolonego i uśmiechniętego - to chyba się udało.

Szykujemy się już na weekend podczas którego dalsza część obchodów:-)

 



Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota