Pierwszy w tym roku

Dzisiaj zapraszam na kilka słów relacji z maratonu w Dębnie:-)

To mój 3 maraton w życiu a pierwszy z 4 zaplanowanych na ten rok.

Nasza podroż zaczęła się kolorowo.

Trzy dziewczyny w aucie i na 100 km ostrzeżenie poziomu oleju!!

Pan ze stacji benzynowej zachował się po rycersku i ruszyłyśmy dalej.

Dojechałyśmy do Dębna popołudniu

w sam raz aby polansować się na ściance :-)

Potem dojazd do noclegu.

No i tutaj w Dębnie jest problem. 

My na przykład rezerwacje robiłyśmy w październiku 

a zapisy na maraton były od stycznia.

Warto mieć to na uwadze, że baza noclegowa jest malutka.

 Pospacerowałyśmy po pięknej okolicy.

Ale powoli do nas docierało że jutro 

wsadzimy głowę w paszczę ;-)

Pytanie czy się paszcza zamknie :-)))

Rano wyjechałyśmy wcześniej

mając na uwadze komentarze o korkach, problemach z parkingiem

i takie tam logistyczne sprawy, 

które potrafią rozwalić wszystko.

Wyjazd z odpowiednim zapasem zapewnił spokój i brak problemów.

No i ruszyliśmy:-)

Jak zwykle pełna koncentracja.

Start był o 11.00 co jest dla mnie dosyć późno. 

Słońce świeciło, wiał lekki wiaterek.

Warunki lux.

Część osób narzekała na temperaturę

ale nie Ci co przeżyli piekielny maraton we Wrocławiu w 2016.

Teraz na prawdę nie było ciepło ;-)

Na trasie 3 razy mała pętla i dwa razy duża pętla.

Przez metę przebiegaliśmy chyba 3 razy ;-)

Wspaniały doping na trasie.

Pełna impreza!

Gofry, balony i zapach grilla:-)

Pełny piknik

A człowiek krok za krokiem.

A peleton za nami ;-))))))))))))

Pierwsze 10 km zgodnie z planem, 

polówka dokładnie zgodnie z założeniami,

nawet 30 kilometr o czasie wyznaczonym.

Po drodze dałam się wyprzedzić koledze w koszulce Polska

A niech ma :-)

Kryzys dopadł  mnie na 40 km, na ostatnim punkcie odżywiania.

Wiedziałam, że złamię życiówkę

wiedziałam że jestem blisko złamania 4:30.

I obiecałam sobie na tym 40 km, że nie będę miała do siebie pretensji.

Ogarnęłam się i ruszyłam dalej

Na 41 km przeszła mi przez głowę myśl 

czy nie zawrócić ;-)

Ostatnie metry i meta.

Nawet znalazłam siłę by podskoczyć.
I medal w ręku.
Srebrny bo powyżej 1000 dawali już nie złote.
I dobrze na taki zasłużyłam :-)
Dębno stanęło na wysokości zadania.
Dobra organizacja, przemili ludzie,
mnóstwo kibiców
i fajna, szybka trasa!

Jest zrobiona życiówka :-)
Lepiej o całe 15 minut.
To oznacza, że siła w nogach jest :-)
Oczywiście zabrakło tej minuty z punktu odżywiania
do złamania 4:30
ale dzięki temu będzie o co walczyć już 30.04.2017 w Krakowie!

No to lecę biegać, a nie wróć !
święta szykować ;-))))))
i pozdrawiam serdecznie!

Dziękuję że zatrzymaliście się na chwilę na przedmieściach
Dorota